Σχόλιο του Κωνσταντίνου Μαρτινίδη

Δεν γνωρίζω να πω σε ποια εποχή πρωτοεμφανίστηκαν οι διαγωνισμοί ομορφιάς των νεαρών κοριτσιών, αλλά σίγουρα υπάρχει αναφορά για τέτοιου είδους καλλιστεία στην αρχαία Λέσβο. Ο ποιητής Αλκαίος σε ένα του απόσπασμα μνημονεύει : «όπου οι νέες κοπέλες της Λέσβου με τα μακριά συρόμενα πέπλα τους (ελκεσίπεπλοι είναι η αρχαία λέξη)  πηγαινοέρχονταν πέρα δώθε, ώστε να κριθούν για την ομορφιά και την χάρη τους…».

Υπήρχε μία ιδιαίτερη λατρεία της  ωραιότητας των κοριτσιών στις αρχαίες πολίχνες της Λέσβου, η οποία δεν είχε να κάνει μόνο με το θείο τους χάρισμα, αλλά και με την συμπεριφορά τους, την κίνηση, διάφορες φροντίδες και μέριμνες  και γενικότερα  την ευγένεια του χαρακτήρα και το ήθος. Συνιστούσε μία γενικότερη παιδεία των παρθένων κοριτσιών και γι αυτό υπεύθυνοι ήσαν χώροι, οίκοι- σχολεία σαν εκείνα της Σαμφούς και  των άλλων ανταγωνιστριών της….  Γιατί όπως θα έγραφε με οίκτο η ποιήτρια για ένα όμορφο χωριατοκόριτσο: « αυτή δεν ξέρει ούτε πώς να σηκώσει το φουστάνι της πάνω από τους αστραγάλους…»                                                                                                                                                                   Ας λατρεύσουμε λοιπόν την ωραιότητα  και ως κόσμημα ψυχής και πνεύματος χάρη…